czwartek, 29 grudnia 2016

W Bielsku

Kończymy pobyt u babci Krysi i dziadka Ludwika.
Trochę w niesprzyjającej aurze minął. Wiejąca Barbara odstraszała od spacerów, a gdy przestała szaleć, zaczęło uaktywniać się wszędobylskie julianowe NIE. Dobrze że szybko zostało spacyfikowane najlepszymi na świecie babcinymi naleśnikami (śniadania) i mini-kanapeczkami (kolacja). Zostałam zdetronizowana w usypianiu nawet Julka. Drugiego dnia zażyczył sobie babci. I tylko babci. :)
Zdążyliśmy jednak obejrzeć film w kinie ("Trolle"), na którym Julek wytrzymał bez wychodzenia na siusiu, ciągnięcia mnie za rękaw, i czynieniu innych mniej lub bardziej spektakularnych gestów świadczących o zwyczajnej nudzie. Utknął zapatrzony w kolorach i zasłuchany w muzyce. Po wyjściu chciał jeszcze. Mnie i Krzysiowi również podobał się film.
Babcia zabrała nas też na lody i kręgle.
Zwykle głośni i w ruchu, lody chłopaki zajadali w milczeniu, kontemplacji i miałam czas na oddech. Na kręglach Krzyś i babcia Krysia walczyli o punkty, ja rzucałam kulami w bok, a Julek turlał nimi tak, że zatrzymywały się w połowie drogi i trzeba było wołać o pomoc. :) Zdecydowanie z kręgli Julkowi najbardziej smakował popcorn. Ja wolę Bielsko latem. Moi synowie energią, której u nich w nadmiarze, mogą się wtedy dzielić pełnymi garściami z placem zabaw, spacerami, basenem, znów z placem zabaw, grą w piłkę i jeszcze jej wystarczy na wieczorne zapasy.
Mimo to i tak było dobrze. Jak u mamy być tylko może. Znów będziemy tęsknić.







1 komentarz: