Pola. Koleżanka z Julka grupy. Wróciła do przedszkola po trzytygodniowej nieobecności. Pod koniec dnia biegnie do p. Marleny, wychowawczyni i woła:
- Proszę pani, proszę pani, Julek mówi po naszemu.
Oto namacalne postępy komunikacji werbalnej Julka. :)
Ładny, zgrabny, miły. Uśmiech pełen wdzięku. Twardy negocjator. Lubi postawić na swoim i wszystkich na baczność. Dynamiczny, z poczuciem humoru i buntem na wynos. A, ma zespół Downa. Ciągle o tym zapominam. Serio. Tylko jego rozwój i ciekawskie spojrzenia przypominają czasem, że ma. Przed państwem - Julek, młodszy brat Krzysia. Obaj to moi synowi. Dumna z nich ja!
Widzisz! Zawsze mówił, tylko w innym narzeczu! :) :)
OdpowiedzUsuńNo. I wszystko jasne :)
Usuń