Dobre na nudę

Zbiegła się nuda wielgachna roznosząca dom w pył i marketing szeptany. Nie wahając się wcale kupiłam przez internet bilety (i całe szczęście!), w kiosku obok pracy bilety na SKM-kę (to też przecież atrakcja) i dzisiaj po 11.00 całą ekipą wyruszyliśmy na wystawę klocków LEGO. Wysiedliśmy na stacji Warszawa Stadion. Lekki mróz, słońce. krótki, przyjemny spacer.

Minęliśmy tłum zakręcony w kolejce do kasy, i grzecznie ustawiliśmy się w niedługiej kolejce do wejścia. 

Uwaga! Dzieci o wzroście do 95 cm, osoby niepełnosprawne i ich prawni opiekunowie wchodzą bezpłatnie. Julek na pierwszy warunek już się nie łapie (97 mierzy), za to drugi od urodzenia spełnia (choć nie jest to takie oczywiste wszędzie, bo są komisje w Polsce, które zespół Downa w dziecięctwie nie traktują jako wyznacznik upośledzenia i potrafią nie orzec niepełnosprawności).

Wystawa dla każdego. I małego i dużego. Julek zachwycał się kolejkami i wszystkimi gablotami z przyciskami (ach, te roboty!), Krzyś całymi miastami Chima i samolotami, Radek - kolekcją Star Wars (ten niszczyciel!), ja - budynkami z klocków, które pamiętam jeszcze z dzieciństwa. I nadal w głowie mi się nie mieści, że wszystko, absolutnie wszystko było z klocków! Ten wielgachny Titanic!

Chłopcy byli mega-zadowoleni.