Stan zapalny

Od tygodnia bujamy się z mleczakiem Krzysia. Zaczęło się niewinnie. "Mamo, boli mnie ząb!" W paszczęce czysto, żadnych ubytków. Pewno pod plombą w górnej czwórce. W piątek ekspresowa wizyta u dentysty, który ząb otworzył i zatruł.
Do soboty miał boleć.
Minęła sobota, minęła niedziela, nie minął ból. Policzek puchł.
Znaleźliśmy się na karuzeli.Wizyta u dentysty-zmiana lekarstwa-ból nie mija-policzek jak balon-noc nieprzespana-wizyta u dentysty-zmiana lekarstwa-ból-policzek-noc-wizyta-zmiana-ból-policzek-noc-wi-zmi-bó-po-c. Dooooooość!!!!
I Krzyś w tym wszystkim. Megadzielny! Bardzo dojrzale współpracujący z lekarzem. Bez histerii i płaczu dający sobie grzebać w mleczaku. Sam informujący lekarza o wszystkim.
Pod koniec tygodnia doszła infekcja, temperatura, konsultacja z chirurgiem dentystycznym i fotka tego, co w dziąśle.
Decyzja - nie rwiemy! Ratujemy. Zawiązek stałego wysoko, wysoko. Nie pcha się wcale.
Krzyś dostał antybiotyk.
Zaliczyliśmy też po drodze internistę, która stwierdziła ostre zapalenie górnych dróg oddechowych. Poparła decyzję stomatologa.Od wczoraj aplikujemy Augmentin.
Mamy nadzieję znaleźć się na prostej!
Jak nie armia nastrojożerców, to mleczak zatruty.

Pi-bu-ma

Przychodzi młodszy i mówi: -Pi. Chce pić. Rzucone prosto w oczy: -Bu! - wsparte odpowiednim gestem znaczy, że dziecię me ma ochotę na bułkę. Innym razem, że but się rozpiął albo zgubił. I piątkowa wisienka na torcie: -Ma! na widok mój w przedszkolu.
Mowa spontaniczna majaczy na horyzoncie.
Z pamiętnika gadającego Julka.
Czujna Straż Matczyna

Kupię

Codzienność przestała mnie uwierać, zaczęła przygniatać. Chętnie zniknę na chwilę. Mimo że wszystko tylko, a może aż zwyczajnie toczy się od poranku do wieczora.
Jakiś paskudek nastrojopodjadek szczypie mnie w zad. Uciec, chcę mi się uciec.
Odkupię bramę teleportacyjną (zanzaczam - w obie strony) na Bahamy, Księżyc albo do skorupy żółwia? Do tej ostatniej koniecznie z wielką latarką słoneczną.

Obserwator-naśladowca (3)

Krzyś z tabletem usiadł przy stole.
Julek obok z tym, co miał pod ręką.
Szkicownik świetnie udawał elektroniczną zabawkę. Wszędobylski palec grał w wyimaginowane gry. Dokładnie jak Krzyś.

Przed balem

Odetchnęłam z ulgą, gdy Krzyś oznajmił, że na bal chce się przebrać za Zorra. Kapelusz, maska i peleryna były (przetrwały dwa lata ukryte w szafie), czarne dżinsy są, w bluzkę się wcisnął (po zeszłorocznym Ninjy). Pozostała szpada. Plastikowy rekwizyt - jedna dycha. Ekonomiczny w tym roku nasz karnawał. A ile zabawy przy tym :)

Skuteczność

Poranek z Julkiem.

Nie chce spać, choć reszta ma jeszcze chrapkę na drzemkę. Kręci się przy Krzysiu. Wyraźnie mu nie w smak, że starszy brat jeszcze chrapie.

Znika. Wraca po chwili z kapciami Krzysia. Kładzie mu je na piersiach (sic!). Znowu znika. Wraca po chwili. Włącza lampkę nocną. Wyciąga pastę do zębów odwróconą zakrętką do góry "uruchamia" w ten sposób mikrofon – osobiście go tego nauczyłam!) i w świetle reflektorów zaczyna głośny śpiew. Wybrzmiewa rockowa wersja „Panie Janie, panie Janie rano wstań!” albo "Ten duch to upiór tej opery" śpiewana mniej więcej tak: dee-dee-de-eeeee-de-eeee!

Koniec spania. 

Proszę jaki skuteczny.

Bez gadania załatwia swoje sprawy.

Wymiary

W liczbach Julek prezentuje się tak:

lat 4 i 3 miesiące
waga 16 kg i 30 dkg
wzrost 98 cm
stopa rozmiar 26

Na Mister America to on nie wygląda ;)