Sztafety wirusowej nie było.
Po prostu jedno konkretne uderzenie. Siekło tak, że jeszcze się nie pozbieraliśmy.
W sobotnią noc - pierwszą bez temperatury Krzysia - zaczęłam gorączkować ja, zaczął Radek, Julek załapał się na stan podgorączkowy. Całą niedzielę okupowaliśmy kanapę, dysząc i zipiąc. Bolało wszystko.
Tylko Krzysia forma dawała nadzieję, że może być lepiej.
Lepiej dopiero przed nami.
I zdecydowanie wolę czytać bajki na dobranoc po imprezie z winkiem, niż połamana z gorączką i bólem gardła. Ze śpiewania zostałam zwolniona. ;)
Ładny, zgrabny, miły. Uśmiech pełen wdzięku. Twardy negocjator. Lubi postawić na swoim i wszystkich na baczność. Dynamiczny, z poczuciem humoru i buntem na wynos. A, ma zespół Downa. Ciągle o tym zapominam. Serio. Tylko jego rozwój i ciekawskie spojrzenia przypominają czasem, że ma. Przed państwem - Julek, młodszy brat Krzysia. Obaj to moi synowi. Dumna z nich ja!
u nas niestety podobnie - ja od wczoraj z bolącym gardłem, Helenka z katarem po pas od tygodnia, nawet Adrian kicha i chrypi. Taki czas paskudny. Oby wydobrzeć do Świąt - czego Wam i nam serdecznie życzę:)
OdpowiedzUsuńIwona
Trzymajcie się! Szybkiego powrotu do zdrowia :*
Usuń