Urodziny Krzysia

Pięć lat temu zaczęłam swoją przygodę z macierzyństwem.
To małe-wcale niemałe niemowlę (bo 3900 ważyło), często płaczące (bo głodne) nieźle mnie wtedy przez poporodowe burze hormonalne przewiozło. Potem były inne wyboje, i uniesienia.
Bycie mamą to dyżur dwudziestoczerogodzinny, ze śniadaniową przerwą na oddech i niemyślenie o dzieciach. Krótki reset. I znów uśmiech, przytulenie, skarcenie, praca nad sobą, oddanie. Nie ma, że boli. Ale mamuś brzmi zawsze dobrze.
Krzyś świętował swoje urodziny w Bielsku. Babcia Krysia zorganizowała nam cudną imprezę. Z tortem, balonami, łakociami i sercem na dłoni. Przyjechał tata chrzestny z żoną. Julek też wręczał od siebie prezent. Gromko zaśpiewaliśmy 100 lat!

Niech się dobrze w Twoim życiu dzieje, Krzysiu! Spotykaj na swojej drodze mądrych i uczciwych ludzi. Czerp od nich to, co dobre. Bądź otwartym i serdecznym chłopcem. Kochaj ludzi.

Ciocia Kinga i wujek Darek przyjechali! 

Obowiązkowo tort i 100 lat zaśpiewane

Prezenty to fajna sprawa...

... jedna z fajniejszych w dniu urodzin :)

Wujek rozpracowywał i rozpracowywał transformersa...

... tak, że chwilami miał już dość ;))

Na koniec balet bańkowy

I radość Julka wielka

Cieszyło mnie dzisiaj wiele rzeczy. W szczególności moi synowie. Wyjątkowo na pewno zdanie Kingi: "To niesamowite, jakie postępy zrobił Julek przez pół roku". Widzieliśmy się na początku roku. Julek ledwo co chodził.
Dzisiaj prawie biegał, samodzielnie zjadł obiad, dał buziaka cioci, wyrażał protest z ne na czele, wrzucał piłkę do kosza, wykłócił się o czekoladkę, dał prezent Krzysiowi, przytulił ciocię z objęciem szyi swoimi rękoma.
Może i nie gada nasz Julek, ale to, co dzieje się wokół niego, rozumie coraz sprawniej. :)