Dobra zabawa

Przepis na dobrą zabawę wygląda tak:
Weź jakikolwiek nieduży pojemnik
Przygotuj na małych karteczkach polecenia. Im bardziej absurdalne, tym lepiej.

Zrób misz-masz zadaniowy.

Niech w worku mieszają się: pajacyki, przysiady, rundki wokół stołu itp. z poszukiwaniem przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniu, gdzie trwa zabawa, zaczynających się na literę K, C, S itp., śpiewaniem piosenki grubym/cienkim głosem, mówieniem wierszyka szeptem/krzycząc, udawaniem św. Mikołaja/bałwana/zwinnej małpki.

Ja do pojemnika dodałam dzisiaj pałętające się po domu żółte pojemniczki z jajek niespodzianek. Wrzuciłam do nich losy np. weź ze stołu czekoladkę, podziel na cząstki i zjedz z uczestnikami zabawy, a do worka karteczkę: weź żółte jajeczko i otwórz je. Każdy chciał je wylosować. :)

Usiądźcie na podłodze. Wiek uczestnika nie ma znaczenia. I po kolei wybierajcie karteczki.

Julek załapał się na piosenkę, którą pokazywał gestami. Krzyś oddał walkowerem św. Mikołaja. Ja ratując honor rodziny podjęłam się roli. Julek i Fafi patrzyli jak na kosmitę, gdy z workiem, którego nie było i głosem, którego nie znali, przemawiałam do dzieci. Julka tak zwinnie małpkę udawała, że Krzysiek małpował od razu. Sam z kolei obrał mandarynkę i podzielił na cząstki i w ogóle się z nami. A gdy na koniec ktoś z nas wylosował Indianina, z Julką zatańczyłyśmy wokół wielkiego ogniska (stół) taniec rytualny, wznosząc indiańskie okrzyki! :)

I tylko chłopcy patrzyli na nas zdziwieni, jakby w życiu Indian nie widzieli. Phiiiii.

Julcia, fajnie że z nami byłaś. :)

Darek, Krzyś stara się być grzeczny. Z naciskiem na stara. ;)

PS. Darek to mój brat. Julka to moja chrześnica i córka przyjaciółki. Fafi to pies Julki. Znaleźli się z nami w ten weekend pod jednym dachem.