Przerwa techniczna.
Zaździerz. Julek pracuje z terapeutami. Ja dochodzę do siebie po nieoczekiwanej infekcji, która siekła mną na dzień dobry z turnusem.
Zbliżamy się do wielkiego finału.
W piątek powrót.
Ładny, zgrabny, miły. Uśmiech pełen wdzięku. Twardy negocjator. Lubi postawić na swoim i wszystkich na baczność. Dynamiczny, z poczuciem humoru i buntem na wynos. A, ma zespół Downa. Ciągle o tym zapominam. Serio. Tylko jego rozwój i ciekawskie spojrzenia przypominają czasem, że ma. Przed państwem - Julek, młodszy brat Krzysia. Obaj to moi synowi. Dumna z nich ja!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz